ఎందుకంత కాకి గోల ?

భారత దేశానికి స్వాతంత్ర్యం వచ్చిన వెంటనే దేశంలో ఉన్న అనేక సంస్థానాలని భారత యూనియన్ లో కలిపే క్రమంలో,  మన దేశంలో కలవటానికి మొరాయిస్తున్న సంస్థానాలని దారికి తేవటానికి రాజ్యాంగంలో ఆర్టికిల్ 3 అన్నది ప్రవేశ పెట్టబడింది.   బలమైన ఆ అధికరణ ఆనాడు ఉండబట్టే సంస్థానాల విలీనం అన్న ప్రక్రియ సజావుగా జరిగింది. అయితే ఇప్పుడు మన రాజ్యాంగంలో ఆర్టికిల్ 3 ఎందుకు చేర్చారో, ఆ అధికరణ ఏ పరిస్థితిలో చేర్చవలసి వచ్చిందో అన్న చారిత్రిక ప్రాతిపదిక తో నిమిత్తం లేకుండా,  రాజ్యాంగంలో రాసి వుంది కదా అన్న ధీమాతో -  రాష్ట్రంలో ప్రజలు ఎన్నుకున్న  ప్రభుత్వమే అన్నది లేనట్లుగా కేంద్రమే సర్వాదికారాలని చేతిలోకి తీసుకొని తమ ఇష్టానుసారం విభజన ప్రతిపాదిస్తే రాష్ట్రం/రాష్ట్ర ప్రజలు ఆమోదించాలా ? పైగా శాసన సభ ఆమోదించినా లేక పోయినా కూడా తాము అనుకున్నట్లు విభజించి తీరుతాం అని కేంద్రం మొండికేస్తే ఇక ఫెడరల్ స్ఫూర్తి ఎక్కడ ఉన్నట్లు?  ఒక ప్రాంతంలో విభజన లేదా విలీనం వంటి చర్యలు తీసుకోవాలంటే ఆ ప్రాంతం/రాష్ట్ర శాసన సభ నుండి ప్రతిపాదన వస్తే అప్పుడు కేంద్రం ఆర్టికిల్ 3 కింద తనకి వున్న అధికారంతో విభజన/విలీనం ప్రక్రియని మొదలు పెట్టాలి. అంతే కాదు,  అటువంటి ప్రక్రియ మొదలు పెట్టే ముందు  ఆయా ప్రాంతాల సంపూర్ణ అంగీకారం ఉందా లేదా అన్న విషయం ద్రువీకరించుకొనే కేంద్రం అడుగు ముందుకు వెయ్యాలి.  కొత్తగా ఏర్పడ్డ రాష్ట్రాలన్నీ ఆ పద్ధతిలోనే  ఏర్పడ్డాయి.  అయితే ప్రస్తుతం మన రాష్ట్రంలో జరుగుతున్న పరిణామాలు అందుకు భిన్నంగా  - రాష్ట్ర శాసన సభ ప్రమేయమే లేకుండా కేంద్ర నిరంకుశ నిర్ణయాన్ని రుద్దే రీతిన కొనసాగుతోంది.  విచిత్రం ఏమిటంటే విభజన వాదులకి ఈ తతంగం అంతా అప్రజాస్వామికం అని అస్సలు అనిపించదు. కానీ తన మంత్రివర్గంలోని మంత్రుల శాఖలను పునర్వ్యవస్థీకరించె అధికారం ముఖ్యమంత్రికి ఉన్నా కూడా, శ్రీధర్ బాబు శాఖను మార్చటం ప్రజాస్వామ్యానికి ద్రోహం చేసేసినట్లు తెలంగాణా నాయకులు నానా యాగీ చేయటం  అర్ధ రహితం. ముఖ్య మంత్రి అధిష్టానాన్ని దిక్కరించటం అన్నది  వేర్పాటు వాదుల దృష్టిలో ఎంత పెద్ద నేరమో - ముఖ్యమంత్రి అభీష్టానికి విరుద్ధంగా శ్రీధర్ బాబు వ్యవహరించటం కూడా అంతే  పెద్ద నేరం! ముఖ్య మంత్రి గారు సరైన సమయంలో సరైన నిర్ణయమే తీసుకున్నారు!