రాష్ట్రపతి రబ్బరు స్టాంపు కాకూడదు !

రాజ్యాంగం లోని ఆర్టికిల్ 3 ని దుర్వినియోగ పరుస్తూ కేంద్రం ఏక పక్షంగా ఆంద్ర ప్రదేశ్ విభజన ప్రక్రియని కొనసాగిస్తున్న సమయంలో దేశంలోని అత్యున్నత న్యాయ వ్యవస్థలు, మరియు రాజ్యాంగ పరి రక్షకుని  పాత్రలో రాష్ట్రపతి  కూడా క్రియాశీలక పాత్ర వహించ వలసిన అవసరం ఎంతైనా వుంది.  ప్రజా సంక్షేమానికి సంబంధించిన విషయాలలో కేంద్ర మంత్రి వర్గం ఆమోదించి పంపిన బిల్లులని రాష్ట్రపతి యధాతధంగా ఆమోదించినా ఎటువంటి నష్టం ఉండదు.   అయితే ఆర్టికిల్ 3 వంటి విశేష విచక్షణాదికారాలని వినియోగిస్తూ కేంద్రం ప్రతిపాదించిన బిల్లులని రాష్ట్రపతి ఎటువంటి సమీక్ష జరపకుండా అనుమతించటం అనుచితం అవుతుంది.  ఒక రాష్ట్ర విభజన అనే అంశం ఆ ప్రాంతంలోని అనేక వర్గాల ప్రజలని, కొన్ని తరాల పాటు ప్రభావితం చేస్తుంది  అన్న మాట వాస్తవం. అంత ప్రాముఖ్యత గల ఈ అంశానికి సంబంధించిన నోట్ ని   ఆమోదించే సమయంలో కేంద్ర ప్రభుత్వం వ్యవహరించిన తీరు ఆక్షేపణీయం.  ఒక రాష్ట్ర విభజన వంటి ప్రాముఖ్యత గల అంశాన్ని కేంద్ర మంత్రి వర్గ సమావేశం యొక్క ఎజెండా పాయింటు లో లేకుండా కేవలం టేబుల్ పాయింటుగా  నోట్  ప్రవేశ పెట్టి హడావిడిగా  ఆమోదించేయటం ఏ పాటి సమంజసం అన్నది రాష్ట్రపతి వివేచనతో పరిశీలించాలి.  అంతే కాదు.. ఆంద్ర ప్రదేశ్ రాష్ట్ర విభజన కోసం ఆ రాష్ట్ర శాసన సభ నుంచి ఎటువంటి తీర్మానం లేకుండా - తీర్మానం లేక పోవటమే కాదు, శాసన సభ అనుమతే అసలు అవసరం లేదు అన్నట్లుగా - నిరంకుశ రీతిగా కొనసాగుతున్న విభజన ప్రక్రియని కూడా రాష్ట్రపతి ప్రశ్నించ వలసిన అవసరం వుంది.  లేని పక్షంలో ఈ విధమైన విచక్షణాదికారాల దుర్వినియోగం అన్నది ఆంద్ర ప్రదేశ్ తో ఆగదు. భవిష్యత్తులో ఇదే ఉదాహరణగా తీసుకొని తమకి నచ్చని రాష్ట్రాన్ని  రాబోయే కేంద్ర ప్రభుత్వాలు విభజించి పడేసి బలహీన పరచటానికి ప్రయత్నించే అవకాశం ఎంతైనా వుంది.  ఇటువంటి దుష్ట సాంప్రదాయానికి ఆదిలోనే అడ్డు కట్ట వేయటం రాజ్యాంగ పరి రక్షకునిగా రాష్ట్రపతి బాధ్యత. ఉత్తర ప్రదేశ్ రాష్ట్ర విభజనకై ఆ రాష్ట్ర శాసన సభ తీర్మానం కేంద్రం వద్ద సిద్ధంగా వుండగా దాన్ని పక్కన పెట్టి మరీ ఏ విధమైన ప్రతిపాదన లేని ఆంద్ర ప్రదేశ్ విభజనకై కేంద్రం ఎందుకు తొందర పడుతున్నదో రాష్ట్రపతి కేంద్రాన్ని ప్రశ్నించాలి.  అన్నిటికన్నా ముఖ్యమైన విషయం - రాష్ట్ర విభజన ప్రతిపాదించిన చోట ఆయా  ప్రాంతాల పరస్పర అంగీకారం తోనే విభజన జరుగుతోందా లేదా అన్న విషయం రాష్ట్రపతి తప్పనిసరిగా పరిశీలించాలి.  ఆంద్ర ప్రదేశ్ విభజన విషయంలో కేంద్రమే  నియమించిన శ్రీ కృష్ణ కమిటీ సైతం తన నివేదికలో రాష్ట్ర విభజన తప్పని సరి అని భావించిన పక్షంలో - అది రాష్ట్రంలోని మూడు ప్రాంతాల పరస్పర అంగీకారంతో మాత్రమె చేయాలని విష్పష్టం గా చెప్పింది.  ఆ కమిటీ నివేదికని పార్లమెంటులో చర్చకి పెట్టకుండా - నివేదికని తుంగలో తొక్కి, తన ఇష్టానుసారం కేవలం ఒక ప్రాంతానికి మాత్రమె ప్రయోజనకరంగా కేంద్రం ప్రతిపాదించిన విభజన ఎంత మాత్రం సమర్ధనీయం కాదు. అలాగే ఉద్యోగుల విషయానికి వస్తే రాజ్యాంగానికి చేసిన 32 వ సవరణ తో వచ్చిన ఆర్టికిల్ 371 - డి ద్వారా జోనల్ పరంగా/రాజధాని పరంగా విద్యార్ధుల/ఉద్యోగుల ప్రయోజనాలు కాపాడ బడుతున్నాయి. అటువంటప్పుడు హైదరాబాదు కి దీటుగా ప్రత్యామ్నాయ రాజధానిని, ఇతర సౌకర్యాలని కల్పించకుండా విభజన ప్రతిపాదించటం రాజ్యాంగ విరుద్ధం..ఇటువంటి పలు సమస్యలకి కేంద్రం నుండి సముచితమైన వివరణ లభించకుండా విభజన బిల్లుకి రాష్ట్రపతి ఆమోద ముద్ర వెయ్యరాదు.  ఈ విషయాల్లో అవసరమైతే సుప్రీం కోర్టు సలహాని సైతం రాష్ట్రపతి తీసుకుంటే మెలు.  ఏమైనా గతంలో ప్రధాని ఇందిరా గాంధీ ప్రతిపాదించిన ఆత్యయిక పరిస్థితి ని రబ్బరు స్టాంపు వలె ఆమోదించి అపఖ్యాతి పాలైన ఫక్రుద్దీన్ ఆలీ అహ్మద్ వలే కాకుండా ప్రస్తుత రాష్ట్రపతి క్రియా శీలకంగా వ్యవహరించి, కేంద్రం దుర్నీతి ని అడ్డుకోవాలని కోరుకుందాం.