తెలుగు వారి ఆత్మ గౌరవం ఇదేనా?

ఒక రాష్ట్రం విభజించటానికి రాజకీయ పార్టీలు లేఖలు ఇస్తే సరి పోతుందా? ఇప్పుడు  కాంగ్రెస్ పార్టీ ఆడుతున్న నాటకం ఇదే!   సమాజంలో వున్నది  రాజకీయ పార్టీలేనా ?  ఇతర వర్గాల అభిప్రాయాలు పరిగణనలోకి తీసుకోవాల్సిన అవసరం లేదా?  సమాజంలో అన్ని వర్గాలని సంప్రదించి సాధికార నివేదిక ఇచ్చిన శ్రీ కృష్ణ కమిటీ నివేదిక చేతిలో వుంచుకొని మళ్ళీ ఆంటోనీ కమిటి ఉద్ధరించేదేమిటి?   గతంలో కొత్తగా వచ్చిన ఏ రాష్ట్రమైన తన రాజధానిని కొత్త చోట ఏర్పాటు చేసుకుంది కానీ ఉమ్మడిగా సంపూర్ణంగా అభివృద్ది చెందిన తల్లి రాష్ట్ర రాజధానిని హైజాక్ చేసి తల్లి రాష్ట్రాన్నే తన్ని తగలెయలెదు.  స్వతంత్ర భారతంలో చివరిగా ఏర్పడ్డ చత్తీస్ ఘర్, జ్హార్ఖండ్, ఉత్తరాంచల్ లో అదే జరిగింది.  చత్తీస్ ఘర్  రాష్ట్ర  అధికారిక వెబ్ సైట్ లో ఆ రాష్ట్ర ఏర్పాటు గురించిన సమాచారం ఏముందో ఇక్కడ చూడండి....

http://chhattisgarh.nic.in/profile/corigin.htm

CREATION OF CHATTISGARH:

The Congress Government of Madhya Pradesh took the first institutional and legislative initiative for the creation of Chhattisgarh. On the 18 of March 1994, a resolution demanding a separate Chhattisgarh was tabled and unanimously approved by the Madhya Pradesh Vidhan Sabha. Both the Congress and the Bhartiya Janta Party supported the resolution. The election manifestos of the Congress and the BJP for both the 1998 and the 1999 parliamentary elections as well as the Madhya Pradesh assembly election of 1998 included the demand for creation of separate Chhattisgarh. In 1998, the BJP led Union Government drafted a bill for the creation of a separate state of Chhattisgarh from sixteen districts of Madhya Pradesh. This draft bill was sent to the Madhya Pradesh assembly for approval. It was unanimously approved in 1998, although with certain modifications. The union government did not survive and fresh elections were declared. The new National Democratic Alliance (NDA) government sent the redrafted Separate Chhattisgarh Bill for the approval of the Madhya Pradesh Assembly, where it was once again unanimously approved and then it was tabled in the Lok Sabha. This bill for a separate Chhattisgarh was passed in the Lok Sabha and the Rajya Sabha, paving the way for the creation of a separate state of Chhattisgarh. The President of India gave his consent to The Madhya Pradesh Reorganisation Act 2000 on the 25 of August 2000. The Government of India subsequently set the First day of November 2000 as the day on which the state of Madhya Pradesh would be bifurcated into Chhattisgarh and Madhya Pradesh. Many political observers have commented on the relatively peaceful manner in which the Chhattisgarh state has been created.

There is no single factor responsible for the creation of Chhattisgarh. It is in fact a complex interplay of a combination of factors that paved the path for a separate state. The long standing demand and the movement for Uttarakhand and Jharkhand which led to the acceptance of separate states for these two regions, created a sensitive environment for the Prithak Chhattisgarh demand. Therefore, the creation of Chhattisgarh coincided with the creation of these two states and became a concurrent process. Another important factor leading to the creation of Chhattisgarh was that there was clear acceptance, within Chhattisgarh and outside that Chhattisgarh had a distinct socio-cultural regional identity that had evolved over centuries. A consensus had evolved and emerged on the distinctiveness of Chhattisgarh. The people of Chhattisgarh accepted this and saw Prithak Chhattisgarh as giving expression to this identity. A sense of relative deprivation had also developed in the region and people felt that a separate state was imperative for development to take place in the region. In a democratic polity, the people's demand has a high degree of legitimacy and weight. Therefore the people's demand voiced through democratic channels was heard and contributed immensely to the creation of Chhattisgarh.

The consensus regarding the distinctiveness of Chhattisgarh did not remain limited to its socio-cultural identity. All over Madhya Pradesh, the consensus on a need for separate Chhattisgarh was also carefully developed. This consensus cuts across geographical regions castes, classes and political parties. A strong reflection of this consensus was evident in the unanimous passing of the Chhattisgarh bill in the Madhya Pradesh Vidhan Sabha. This consensus is a pointer to the high degree of maturity of Madhya Pradesh polity and the smooth passage of the Prithak Chhattisgarh bill resulting in the peaceful and unanimous creation of a new state a tribute to this maturity.

18 మార్చ్ 1994 న పాలక-ప్రతిపక్షాల సంపూర్ణ మద్దతుతో మధ్య ప్రదేశ్ శాసన సభలో 'ఏకగ్రీవంగా' చేసిన తీర్మానం  ఆధారంగా 1998 సంవత్సరంలో ముసాయిదా బిల్లు కేంద్రం మధ్య ప్రదేశ్ రాష్ట్ర అంగీకారానికి పంపింది.  ఆ రాష్ట్ర ప్రభుత్వం ఏకగ్రీవంగా అంగీకరించిన తరువాత   2000 సంవత్సరంలో ఆ రాష్ట్రం ఏర్పాటు చేసినట్లు స్పష్టంగా చూడవచ్చు. అంతే కాదు - రెండు ప్రాంతాల వారి సంపూర్ణ అంగీకారంతో కొత్త రాష్ట్రం ఏర్పాటు చేసినట్లు అధికారిక వెబ్ సైట్ స్పష్టం చేస్తోంది. 

ఆ పరిస్థితులు ఇక్కడ ఉన్నాయా? శాసన సభ తీర్మానం తో సంబంధం లేకుండా కూడా రాష్ట్రాన్ని అడ్డగోలుగా విడగోట్టేయటానికి కేంద్రం పూనుకుంటే తెలుగు జాతి సహిస్తుందా? ఇది కేవలం సీమాంధ్రుల సమస్య మాత్రమె కాదు.. తెలుగు వారందరి ఆత్మ గౌరవానికి సంబంధించిన విషయం. తెలుగు వాడి రాష్ట్ర విభజన గురించి తెలుగు నాయకులు తప్ప అందరూ చిత్తం వచ్చినట్లు మాట్లాడుతున్నారు. మన రాష్ట్రం  వాడు ఒక్కడు కూడా లేని అంటోనీ కమిటీ మన  సమస్యలని పరిష్కరిస్తుందట!    ఇప్పుడు దేశంలో కేవలం తెలంగాణా మాత్రమె గాక చాలా చోట్ల ప్రత్యెక రాష్ట్ర ఉద్యమాలు ఉన్నా (ఉత్తర ప్రదేశ్ విషయంలో శాసన సభ తీర్మానం కూడా జరిగి పోయింది) అక్కడ ఎక్కడా వేలు పెట్టె సాహసం కేంద్రం చెయ్యదు. ఆంద్ర ప్రదేశ్ ని ముక్కలు చెయ్యటానికి మాత్రం అత్యుత్సాహం కనపరుస్తుంది. కారణం? మన వాళ్ళ చేతకాని తనమే!