2012 సంవత్సరం అత్యంత విషాదకర సంఘటన తో ముగుస్తోంది.. 13 రోజుల పోరాటం అనంతరం ఢిల్లీ అత్యాచార బాధితురాలు కన్ను మూసింది... ఆమె కుటుంబానికే గాకే యావత్ దేశానికి తీరని శోకాన్ని మిగిల్చింది. ఇటువంటి సంఘటనలు జరిగినప్పుడు అసలు విషాద సంఘటన కన్నా మీడియా వాళ్ళు వచ్చి
కాకుల్లా పొడుచుకు తినే ప్రశ్నలకి సమాధానాలు చెప్పటమే ఆయా కుటుంబ సభ్యులకి వేదన గా
సంభవిస్తుంది. ఇక్కడ గుడ్డిలో మెల్ల లాంటి విషయమేమిటంటే-- ప్రభుత్వ ఆంక్షల వల్ల
కావచ్చు, లేదా స్వయం నియంత్రణ కావచ్చు..వారి వ్యక్తిగత వివరాల జోలికి ఏ మీడియా కూడా
తొంగి చూడలేదు. అమానత్, నిర్భయ, దామిని వంటి మారు పేర్లతోనే సమాచారం అందించారు తప్ప వారి
వ్యక్తిగత వివరాలు గోప్యంగా వుంచటం హర్షణీయం ఇంకా అభిలషణీయం కూడా.
జరిగిన దారుణానికి పరిహారంగా లక్షల రూపాయలు, ప్రభుత్వ ఉద్యోగాలని డిల్లీ, ఉత్తర
ప్రదేశ్ ప్రభుత్వాలు ప్రకటిస్తున్నాయి కానీ అదే సమయంలో వారి గోప్యత కి భంగం
వాటిల్లకుండా కూడా సరైన చర్యలు తీసుకోవటం అత్యంత ఆవశ్యకం. అలాగే నిందితులకి విధించాల్సిన శిక్ష విషయంలో కూడా ఫేస్ బుక్ లో నేను చూసిన
ఒక సూచన..
"If
Government can send the victim to Singapore for better treatment,
I strongly suggest they should send the accused to
Saudi Arabia for better justice !!"
నిజమే కదా! మెరుగైన వైద్యం కోసం బాధితురాలిని సింగపూర్ తరలించిన
ప్రభుత్వం..మెరుగైన న్యాయం కోసం నిందితులని సౌదీ అరేబియా కి అప్పగిస్తే
బాగుంటుంది..
